Aradus conspicuus:
Jeden z największych polskich gatunków rodzaju Aradus; ciało zarówno u samców, jak i u samic silnie rozszerzające się ku tyłowi, jego długość 8,0-10,3 mm. Podstawowe ubarwienie od szarobrązowego do ciemnobrązowego; głowa, czułki, przedplecze, tarczka i półpokrywy ubarwione w miarę jednolicie, odwłok zazwyczaj jaśniejszy od reszty ciała (żółtobrązowy lub czerwonobrązowy) z ciemnymi plamami przy brzegach segmentów: odnóżu tej barwy co odwłok, z ciemniejszymi nieregularnymi plamami. Czułki jednolicie ubarwione, stosunkowo cienkie i długie, ich drugi człon prawie cylindryczny, około 1,3-1,5 razy dłuższy od trzeciego. Przedplecze ubarwione jednolicie, jego boczne części bardzo silnie rozszerzone i odstające na boki, w swej części środkowej niewiele węższe od szerokości nasady półpokryw; boczne krawędzie przedplecza w przedniej połowie z większymi, w tylnej z mniejszymi ząbkami; dwa środkowe żebra na dysku przedplecza widoczne na swej całej długości, wyraźnie schodzące się w środku, żebra boczne dobrze widoczne od 1/3 długości dysku; tylna krawędź przedplecza wyraźnie wcięta na szerokość podstawy tarczki. Tarczka silnie wydłużona i wąska, jej powierzchnia w części nasadowej lekko wyniesiona do góry. Półpokrywy u nasady rozszerzone na boki, wyraźnie zwężające się ku tyłowi; korium zazwyczaj jednobarwne, ale czasami z kilkoma niezbyt wyraźnymi jaśniejszymi plamkami przy nasadzie; błonka półpokryw wąska, tego koloru co korium, czasami z drobnymi, ledwo widocznymi plamkami. Pary gładkich, błyszczących plamek na tergitach odwłoka bardzo dobrze widoczne. Gatunek zachodniopalearktyczny; najczęściej spotykany na grzybach porastających różne gatunki drzew liściastych oraz pod korą tych drzew.

Na podstawie:
Lis J.A. 2001. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 11. Korowcowate (rozwłakowate) - Aradidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 162 serii kluczy, 72 ss.