Aradus obtectus:
Długość ciała 6,6-8,6 mm. Gatunek o bardzo zmiennym ubawieniu; podstawowa barwa ciała od słomkowej do czerwonobrązowe, górna strona w białożółte, żółte, żółtobrązowe, czerwonobrązowe lub czerwone plamy różnej wielkości. Głowa długa, z silnie wydłużonym nadustkiem; wyrostki przy wewnętrznych krawędziach oczu silnie odstające, zazwyczaj jaśniejsze od reszty głowy; drugi człon czułków rozszerzony i wyraźnie jaśniejszy na końcu, przynajmniej 2,1 razy (2,1-2,3) dłuższy od trzeciego, trzeci człon przynajmniej w 1/3 szczytowej części wyraźnie jaśniejszy, zazwyczaj białoźółty, czwarty człon najciemniejszy, czasami nawet brązowoczarny. Przedplecze w swej części środkowej ciemne; jego części boczne wyraźnie jaśniejsze, często nawet białawożółte. Boczne krawędzie przedplecza z kilkoma wyraźnymi dużymi zębami, tylna krawędź głęboko wcięta na wysokości podstawy tarczki; żeberka na dysku przedplecza wysokie, silnie rozwinięte. Tarczka trójkątna, tylko nieznacznie wydłużona. Półpokrywy zazwyczaj jaśniejsze od reszty ciała, zwykle tak jasne, jak boczne części przedplecza, często żyłki na korium ciemniejsze; błonka półpokryw jasna. Górna strona odwłoka w nieregularne jasne i ciemne plamy. Odnóża jasne z mniej łub bardziej widocznymi nieregularnymi ciemniejszymi plamami. Gatunek eurosyberyjski, opisany dopiero w 1988 roku, o niezbyt dobrze poznanej biologii; najczęściej odławiany pod korą drzew iglastych (głównie Picea i Abies).

Na podstawie:
Lis J.A. 2001. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 11. Korowcowate (rozwłakowate) - Aradidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 162 serii kluczy, 72 ss.