Berytinus signoreti:
Gatunek obejmuje formy o mniejszych rozmiarach ciała (długość ciała: 4,2-6 mm), niż poprzedni. Ubarwienie ciała jasnobrązowożółte. Szczyt korium, czwarty człon czułków i szczyt trzeciego ciemnobrązowe lub czarne. Błonka z brązowymi plamami między żyłkami. Zgrubienia czułków i ud nie przyciemnione. Występuje w zachodniej i północnej części Europy. W Polsce odławiany rzadko. Gatunek kserofilny, preferuje raczej stanowiska suche. Wśród jego roślin żywicielskich wymieniane są m.in: Lotus corniculatus L., gatunki z rodzaju Ononis L. i Thymus L.

Na podstawie:
Lis B. 2007. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 9. Płaszczyńcowate - Piesmatidae, smukleńcowate - Berytidae, kowalowate - Pyrrhocoridae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 171 serii kluczy, 33 ss.