Enoplops scapha:
Ciało masywne, z wierzchu barwy od jasno- do ciemnobrązowej, miejscami czarne (fot. 6), spód szarożółty z ciemnymi plamami. Wierzch ciała z wyjątkiem półpokryw, tylnej części przedplecza i goleni pokryty jasnymi gruzełkami. Krawędź boczna głowy oraz przedplecza (do jego 3/4 długości licząc od podstawy) z wyraźnym jasnym pasem. Nadustek kolcokształtny z trzema małymi ząbkami, wydłużony przed podstawę czułków. Pierwszy człon czułków barwy ciała; drugi równowąski, czerwony; trzeci człon na całej długości rozszerzający się umiarkowanie, w szczytowej połowie czarny. Przedplecze trapezoidalne, część przednia wyraźnie węższa od tylnej, mocno wysklepionej. Przednie kąty przedplecza zaostrzone, skierowane do przodu; tylnoboczne lekko ścięte, wyciągnięte w kolec. Tarczka jasnobrązowa. Listewka odwłoka brązowa z jasnymi plamami położonymi centralnie na zewnętrznej krawędzi segmentów. Uda brązowe z czarnymi plamami, golenie i stopy ciemnożółte. Długość ciała 10-13 mm.
Gatunek występujący na terenach suchych i otwartych, najczęściej na murawach kserotermicznych i psammofilnych. Wykazywany z następujących roślin: ostrzenia pospolitego (Cynoglossum officinale), żmijowca zwyczajnego (Echium vulgare), starca jakubka (Senecio jacobaea), żywokostu (Symphytum sp.), przetacznika leśnego (Veronica officinalis), jeżyny popielicy (Rubus caesius), rumianku (Matricaria sp.), szczawiu (Rumex sp.), dziurawca (Hypericum sp.), macierzanki (Thymus sp.), wilczomlecza (Euphorbia sp.) i chabra łąkowego (Centaurea jacea). Gatunek ten znany jest z całej Europy (oprócz Skandynawii), północnej części Afryki i Bliskiego Wschodu.

Na podstawie:
Lis B., Stroiński A., Lis J.A. 2008. Coreoidea: Alydidae, Coreidae, Rhopalidae, Stenocephalidae. Heteroptera Poloniae 1: 157 ss.