Spathocera dalmanii:
Ciało barwy szarobrązowej. Pierwszy człon czułków beczułkowaty, niewyraźnie trójgraniasty, krótszy od głowy, barwy ciała; drugi jaśniejszy i węższy (cylindryczny), tej samej długości co pierwszy; trzeci człon niemal dwukrotnie dłuższy od drugiego, w szczytowej części nieznacznie rozszerzony, trójgraniasty, tam też ciemnobrązowy lub czarny; czwarty człon ciemnobrązowy lub czarny, mniej więcej tej samej długości co człon drugi. Kolce przy nasadzie czułków nieznacznie skierowane na zewnątrz. Przedplecze z trzema żeberkami, przy czym boczne żeberka krótkie, wykształcone tylko w jego środkowej części (boczne żeberka u podobnego śródziemnomorskiego gatunku S. lobata, którego występowanie w Polsce jest prawdopodobne, są długie, sięgają niemal jego tylnej krawędzi ). Odwłok nieco rozszerzony, boczna listewka odwłoka około 1,5 raza węższa niż podstawa tarczki. Długość ciała 5-6,5 mm.
Występuje na terenach suchych i otwartych, o podłożu piaszczystym z niską, rzadką roślinnością, spotykany również w lasach sosnowych. Rośliny żywicielskie to gatunki z rodzaju szczaw (Rumex sp.), głównie szczaw polny (Rumex acetosella), a także bylica polna (Artemisia campestris) oraz wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris).

Na podstawie:
Lis B., Stroiński A., Lis J.A. 2008. Coreoidea: Alydidae, Coreidae, Rhopalidae, Stenocephalidae. Heteroptera Poloniae 1: 157 ss.