START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)
PLUSKWIAKI ŚWIATA (TRUE BUGS OF THE WORLD)

Miridae   >>   Dicyphus constrictus (Boheman, 1852)


Gatunki należące do podrodzaju Dicyphus są stosunkowo trudne do oznaczania. Dużym ułatwieniem przy ich identyfikacji jest kształt lewej paramery. Identyfikacja samic na podstawie cech metryczny może nie być możliwa.

Dicyphus constrictus:
Ciało o ubarwieniu zbliżonym do Dicyphus pallidus, jedynie drugi człon czułków wyraźnie przyciemniony w części wierzchołkowej i nasadowej. Trzeci i czwarty człon czułków zwykle ciemny. Ryjek dochodzi do ostatniej pary bioder. Włoski na wewnętrznej powierzchni tylnych ud delikatniejsze niż u poprzedniego gatunku i jasne. Przedni płat przedplecza prawie dwa razy tak szeroki, jak obrączka apikalna. Wykazany dotąd wyłącznie z krajów Europy, w Polsce dość rzadki, wykazywany jedynie z południowej części kraju, częstszy w górach. Część stanowisk może być podana błędnie. Związany troficznie z roślinami z rodzajów Stachys i Salvia, ale poluje także na mszyce i inne drobne owady. Owady dorosłe spotykamy od końca czerwca do sierpnia, w naszym kraju gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w postaci jaja. Długość ciała samców makropterycznych 4,40-4,80 mm, brachypterycznych 3,5-4,5 mm, długość ciała samic makropterycznych 4,5-5,0 mm, brachypterycznych 3,6-4,5 mm.


Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2023.