Dicyphus epilobii:
Ciało jasne, wysmukłe, głowa jasna, żółtawa, z dwiema podłużnymi, mniej lub bardziej wyraźnymi brązowymi plamami, dochodzącymi aż do nasady czułków. Pierwszy człon czułków czerwonawy, drugi jasny, lekko przyciemniony i pogrubiony w części wierzchołkowej, i trzeci i czwarty człon przyciemniony, czwarty człon bardzo krótki. Przedplecze jasnoszare, tarczka śródtułowia i tarczka często lekko pomarańczowe. Przedni płat przedplecza tylko 1,5 raza tak szeroki jak obrączka apikalna. Półpokrywy jasne, prześwitujące, czasami pokryte drobnymi ciemnymi plamkami, korium powyżej klinika z jedną lub dwoma małymi brązowymi plamkami. Wierzchołek klinika brązowawy. Odnóża jasne, jedynie uda z drobnymi brązowymi punktami. Znany wyłącznie z krajów Europy. Występuje w ciepłych, nasłonecznionych lecz wilgotnych biotopach. Związany troficznie z gatunkami z rodzaju Epilobium, rzadko spotykany na innych roślinach zielnych. Prawdopodobnie poluje również na mszyce i inne drobne owady. Postać dorosła pojawia się pod koniec czerwca i występuje do jesieni. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w naszym kraju pod postacią jaja. Wyłącznie makropteryczny, długość ciała samców 4,2-5,0 mm, długość ciała samic 4,8-5,5 mm.

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.