Dicyphus globulifer:
Owady drobne, ciało wydłużone pokryte długimi, przylegającymi włoskami. Ubarwienie zmienne. Głowa ciemna z dwoma jasnymi plamami w katach oczu, czułki czarne, jedynie część nasadowa i szczytowa pierwszego członu, podstawa drugiego i czasami czwarty jaśniejsze. Ciemię 1,25-1,35 tak szerokie jak średnica oka. Obrączka apikalna jasna do prawie ciemnej, przedplecze jasne do zupełnie ciemnego, poduszeczki przedplecza silnie wypukłe, błyszczące prawie zawsze czarne. Tarczka ciemna z dwiema jasnymi, podłużnymi plamami. Półpokrywy jasne do ciemnobrązowych, prześwitujące, klinik u form jasnych z ciemniejszym wierzchołkiem. Odnóża jasne, jedynie uda z dużymi, ciemnymi plamami. Ostatni człon stopy brązowy w części wierzchołkowej. Gatunek szeroko rozmieszczony, znany z licznych krajów Europy. Pospolity również w Polsce, często spotykany w zbiorowiskach ruderalnych. Związany z licznymi roślinami zielnymi z rodzajów Ononis, Lychnis, Melandryum i innymi. Gatunek ma jedno pokolenie w roku, zimują owady dorosłe, które można spotkać od czerwca do maja następnego roku. Długość ciała samców 3,6-3,9 mm, długość ciała samic 3,7-4,0 mm.

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.