START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)

Miridae   >>   Globiceps flavomaculatus (Fabricius, 1794)


Taksonomia tego rodzaju i status kilku gatunków nie jest do końca wyjaśniona. Cechy przy rozróżnianiu gatunków, zwłaszcza samic nie zawsze są pewne i czasami zachodzą na siebie. Przy oznaczaniu większości polskich gatunków pomocny jest kształt paramer samców (rys. 50-57, za Gorczyca, Herczek 2008).

Globiceps flavomaculatus:
Ciało ciemne, pokryte krótkimi, cienkimi, włoskami oraz kępkami dużych, łuskowatych srebrzystych włosków, które jednak szybko odpadają. Głowa czarna, błyszcząca, czasami jaśniejsza pomiędzy oczami, u samców mała, z wyraźnym marginesem na tylnym brzegu ciemienia, u samic, duża, zaokrąglona, oczy wyraźnie oddalone od brzegu przedplecza. Pierwszy człon czułków krótki, prawie cylindryczny, zwykle jasnożółty, czasami brązowy. Drugi człon długi, ciemny, najczęściej czarny, pokryty gęstymi, krótkimi włoskami, wyraźnie rozszerzony w części wierzchołkowej (wyraźniej u samic). Trzeci i czwarty człon, cienkie, krótkie, brązowe. Ryjek brązowy, sięga poza środkową parę bioder. Przedplecze czarne z łuskowatymi, srebrnymi włoskami, przedni płat z dużymi (szczególnie u samic) wypukłymi poduszeczkami, tarczka śródtułowia i tarczka czarne, tarczka z kępą srebrnych, łuskowatych włosków. Półpokrywy pokryte złotawymi, cienkimi oraz rzadkimi srebrnymi, łuskowatymi włoskami, zwykle ciemne u nasady, następnie z dużą, żółtą plamą, a po niej z dużą ciemnobrązową plamą sięgającą do wcięcia klinika. Międzykrywka czarna, rzadziej ciemnobrązowa, klinik żółty lub białawożółty z brązowym lub ciemnobrązowym wierzchołkiem, u samców ostro zakończony, u samic zaokrąglony. Membrana ciemnoszara, użyłkowanie ciemne, słabo widoczne. Odnóża zwykle brązowe, rzadziej żółtawe, biodra ciemnobrązowe, krętarz najczęściej kontrastowo jasny, biodra kasztanowate lub brązowe, golenie i stopy brązowe lub ciemnobrązowe. Spodnia strona ciała czarna i ciemnobrązowa, błyszcząca z kępami i szeregami srebrzystych, łuskowatych włosków. Preferuje ciepłe, nasłonecznione biotopy, spotykany na roślinach zielnych z rodzajów Vicia, Trifolium, Lathyrus, Ononis. Pobiera także pokarm zwierzęcy, polując na mszyce i inne drobne owady. Osobniki dorosłe spotykamy najczęściej w lipcu i sierpniu, gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 5,9-6,7 mm, długość ciała brachypterycznych samic 5,0-6,1 mm.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:



Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2022.