Globiceps fulvicollis:
Ciało zbliżone ubarwieniem, rodzajem i rozmieszczeniem włosków do G. flavomaculatus. Głowa czarna, błyszcząca, pierwszy człon czułków zwykle żółtawy, drugi człon bardzo ciemny, pokryty krótkimi, gęstymi włoskami, rozszerzony w części wierzchołkowej (bardziej u samic). Długość drugiego członu znacznie krótsza niż u poprzednio opisanego. Trzeci i czwarty człon brązowe, cienkie i krótkie. Ryjek sięga poza środkową parę bioder. Ubarwienie przedplecza, tarczki, półpokryw, odnóży oraz spodu ciała zbliżone do poprzednio opisanego. Preferuje ciepłe, nasłonecznione biotopy, spotykany na krzewach i krzewinkach liściastych (Salix, Rhamnus, Vaccinium), ale poluje też na drobne owady. Owady dorosłe spotykamy najczęściej w lipcu i sierpniu, gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 5,4-6,1 mm, długość ciała brachypterycznych samic 4,4-5,6 mm.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.