Globiceps juniperi:
Ciało zbliżone ubarwieniem do G. fulvicollis. Głowa u samców z wyraźnym marginesem na tylnym brzegu ciemienia. Pierwszy człon czułków u samic nieco grubszy i dłuższy niż u poprzedniego gatunku, brązowy, lub żółtawy. Drugi człon czułków ciemnobrązowy lub czarny, u samic wyraźnie grubiejący i ciemniejący w części wierzchołkowej, u samca czarny, tylko nieznacznie rozszerzony części wierzchołkowej, dużo słabiej niż u dwóch poprzednio przedstawionych. Trzeci i czwarty człon ciemne, cienkie, krótkie. Ryjek brązowy, sięga środkowej pary bioder. Ubarwienie przedplecza, tarczki, półpokryw, odnóży oraz spodniej części ciała zbliżone do poprzednio opisanego. Znany zaledwie z kilku krajów południowej i zachodniej Europy. Związany z krzewami i krzewinkami liściastymi, ale podawany również z iglaków. Poluje również na mszyce i inne drobne owady. Okazy dorosłe występują najczęściej w lipcu i sierpniu, okazy z Polski zebrano na początku lipca z miejsca porośniętego Betula nana, Vaccinium uliginosum, Calluna vulgaris and Salix sp. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w postaci jaja. Długość ciała jak u G. fulvicollis.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.