Globiceps sordidus:
Ciało ciemne, matowe, głowa czarna, ciemię płaskie, tylny brzeg ciemienia wyraźnie wyniesiony (patrząc z boku). Szerokość głowy samicy prawie równa lub niewiele mniejsza niż długość tylnego brzegu przedplecza. Pierwszy człon czułków prawie cylindryczny, drugi człon często jasny u nasady, następnie ciemny, pokryty krótkimi, gęstymi włoskami, poszerzony w części wierzchołkowej. Trzeci i czwarty człon cienkie, brązowawe, krótkie. Przedplecze czarne, boki nieco wklęsłe, poduszeczki przedplecza, niewielkie, słabo wyniesione, tarczka i tarczka śródtułowia czarne. Półpokrywy jasne, czasami przyciemnione w części nasadowej, z dużą poprzeczną ciemną plamą nad klinikiem, międzykrywka zwykle ciemna lecz czasami lekko rozjaśniona, klinik jasny lub jasny z ciemnym wierzchołkiem. Membrana szara, u samic szczątkowa, użyłkowanie ciemne. Odnóża ciemnobrązowe, spodnia strona ciała czarna lub ciemnobrązowa. Znane są dwa podgatunki, z których nominatywny znany jest z kilku krajów południowej i środkowej Europy, podawany był też z Polski. Z naszego kraju znany z jednego stanowiska w Zachodnich Sudetach i jego obecność wymaga potwierdzenia. Jako roślinę żywicielską jedni autorzy podają Calyctome spinosa, inni, gatunki z rodzaju Linum. Jak pozostałe gatunki z rodzaju, oprócz soków roślinnych pobiera też pokarm zwierzęcy. Osobniki dorosłe występują w lipcu i sierpniu, gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 4,0-4,2 mm, długość ciała samic 3,5-3,8 mm.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.