Heterocordylus erythrophtalmus:
Ciało czarne, błyszczące, pokryte delikatnymi, jasnymi oraz białymi, łuskowatymi włoskami, u samców wydłużone u samic owalno-wydłużone. Pierwszy człon czułków lekko czerwonawy, pozostałe człony czarne, drugi człon wyraźnie pogrubiały w części apikalnej, trzeci i czwarty człon cienki. Ryjek jasnobrązowy, sięga środkowej pary bioder. Przedplecze, tarczka, tarczka śródtułowia oraz półpokrywy czarne. Membrana ciemnoszara, użyłkowanie często niewyraźne. Spodnia strona ciała ciemna, odnóża jasnobrązowe, jedynie ostatni człon stopy ciemny. Gatunek znany z kilkunastu krajów południowej Europy, osobny podgatunek opisano z Chorwacji. W Polsce wykazywany bardzo rzadko. Gatunek związany troficznie z Rhamnus cathartica, rzadziej z Prunus spinosa, poluje również na drobne owady. Ma jedno pokolenie w roku, zimuje w stadium jaja. Owady dorosłe spotykamy od końca maja do połowy lipca. Długość ciała 4,5-5,5 mm.
Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:
Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.