START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)

Miridae   >>   Heterocordylus leptocerus (Kirschbaum, 1856)



Przy oznaczaniu polskich gatunków przydatny jest czasem kształt paramer (rys. 59-66).

Heterocordylus leptocerus:
Ciało matowe, jednolicie czarne, jedynie nasada korium czasami z jaśniejszą plamą, pokryte białymi, łuskowatymi włoskami, u samców wydłużone, u samic owalno-wydłużone. Głowa czarna, pierwszy człon czułków wyraźnie grubszy niż drugi, drugi człon u obu płci nieznacznie pogrubiały w części wierzchołkowej. Trzeci i czwarty człon cienki, czułki czarne, jedynie bardzo krótki, czwarty człon czasami rozjaśniony. Ryjek czarny, sięga środkowej pary bioder. Przedplecze szerokie, poduszeczki bardzo słabo zaznaczone, tarczka śródtułowia zwykle wyraźnie zaznaczona. Półpokrywy z szerokim dobrze zaznaczonym klinikiem, membrana ciemnoszara, użyłkowanie ciemne, zwykle wyraźnie zaznaczone. Spodnia strona ciała czarna, pokryta białymi, łuskowatymi włoskami, odnóża jednolicie czarne. Bionomicznie związany z gatunkami z rodzaju Genista L. rzadziej spotykany na Sarothamnus scoparius, zoofitofag, poluje na mszyce, koliszki i inne drobne owady. Gatunek ma jedno pokolenie w roku, zimuje w postaci jaja, imago spotykamy najczęściej od końca maja do końca lipca. Długość ciała 4,1-4,9 mm.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:



Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2023.