Heterocordylus tibialis:
Ciało matowe, lub słabo błyszczące, czarne, pokryte białymi łuskowatymi i bardzo delikatnymi, słabo widocznymi, jasnymi włoskami. Głowa czarna, drugi człon czułków nieznacznie tylko rozszerzony w części wierzchołkowej, prawie cylindryczny, czułki czarne, drugi i trzeci człon czasami ciemnobrązowe, czwarty człon bardzo krótki, czasami rozjaśniony. Ryjek brązowy lub ciemnobrązowy dochodzi do środkowej pary bioder. Przedplecze szerokie, wypukłe, poduszeczki słabo zaznaczone, przedplecze, tarczka, tarczka śródtułowia i półpokrywy jednolicie czarne. Membrana ciemnoszara, czasami prawie czarna i wówczas użyłkowanie bardzo słabo widoczne. Spodnia strona ciała czarna, pokryta błyszczącymi, delikatnymi włoskami i białymi łuskowatymi włoskami. Odnóża czarne jedynie golenie brązowe, przyciemnione w części nasadowej i wierzchołkowej. Związany bionomicznie z Sarothamnus scoparius, ale poluje również na mszyce i inne drobne owady. Szczególnie duże znaczenie w odżywianiu tego pluskwiaka mają koliszki związane z żarnowcem bowiem wylęg larw pluskwiaka pokrywa się z wylęgiem larw koliszek. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja, owady dorosłe spotykamy najczęściej w czerwcu i lipcu rzadziej w sierpniu. Długość ciała 4,6-5,2 mm.

Rysunki za Gorczyca, Herczek 2008; paramery:

Na podstawie:
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.