Macrotylus herrichi:
Ciało szarawe, często z niebieskim odcieniem, pokryte czarnymi włoskami. Głowa ciemna z jaśniejszymi miejscami, czułki niemal jednolicie czarne, poduszeczki przedplecza wyraźnie zaznaczone, najczęściej jaśniejsze, chociaż u części osobników ciemniejsze niż reszta przedplecza. Szerokość ciemienia 1,5 razy u samca 2,0 razy u samicy tak długa jak średnica oka. Tarczka jasna z ciemnym podłużnym, pionowym pasem w części środkowej. Półpokrywy szare z ciemną plamą u nasady klinika, klinik wyraźnie wydłużony, membrana szara lub ciemna, użyłkowanie białawe, bardzo wyraźnie zaznaczone. Odnóża ciemne, czasami prawie całkowicie czarne, pokryte bardzo krótkimi włoskami. Dorosłe osobniki pojawiają się pod koniec maja do początku lipca na ciepłych nasłonecznionych stanowiskach. Troficznie związany z Salvia pratensis i Salvia verticilata, często występuje w dużej liczbie osobników. Ma jedno pokolenie w roku, zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 4,5-5,2 mm, długość ciała samic 3,5-4,3 mm.

ryc. za Gorczyca 2004:

Na podstawie:
Gorczyca J. 2004. Tasznikowate - Miridae. Podrodzina Phylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18 (6b): 83 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.