Macrotylus solitarius:
Ciało zielonoszare lub zielonożółte, rzadko szare, pokryte ciemnymi włoskami. Głowa jasna, czułki szare lub zielonoszare, pokryte gęstymi, krótkimi, ciemnymi włoskami. Szerokość ciemienia 2,0 razy u samca, 2,60 razy u samicy tak długa jak średnica oka. Tarczka zwykle jaśniejsza niż reszta ciała, półpokrywy błyszczące, miejscami prześwitujące, klinik bardzo duży, międzykrywka zakończona niewielkim ciemnym punktem. Membrana ciemnoszara z dużą jasną plamą użyłkowanie jasne, bardzo wyraźnie zaznaczone. Odnóża szare lub szarozielone, pokryte, ciemnymi, krótkimi i gęstymi włoskami, stopy wyraźnie przyciemnione. Bionomicznie związany z Stachys sylvatica, dorosłe osobniki występują w lipcu i sierpniu. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców i samic 5,0-5,8 mm.

ryc. za Gorczyca 2004:

Na podstawie:
Gorczyca J. 2004. Tasznikowate - Miridae. Podrodzina Phylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18 (6b): 83 ss.
Gorczyca J. 2007. A catalogue of plant bugs (Heteroptera: Miridae) of Polska. Part I. Subfamilies: Isometopinae, Deraeocorinae, Bryocorionae, Orthotylinae, Phylinae. Catalogus faunae Poloniae, Warszawa, 216 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.