Megalocoleus tanaceti:
Ciało najczęściej jednolicie ubarwione, o różnych odcieniach żółci, rzadko fragmenty półpokryw i przedplecza mogą być przyciemnione. Grzbietowa strona pokryta gęstymi, grubymi, czarnymi, odstającymi włoskami i delikatnymi jasnymi włoskami. Głowa masywna, szeroka, oczy stosunkowo małe. Czułki żółtawe, pokryte krótkimi, gęstymi włoskami, czwarty człon czułków bardzo krótki, czasami lekko przyciemniony. Ryjek stosunkowo krótki, sięgający zaledwie do ostatniej pary bioder, żółtawy bądź jasny, jedynie ostatni człon brązowy, Klinik szeroki, dobrze wyodrębniony, membrana szara lub ciemnoszara, użyłkowanie dobrze zaznaczone. żółte, większa komórka zaokrąglona. Odnóża jasne najczęściej żółtawe, przednie biodra z rzędem ciemnych, sterczących kolców. Odnóża pokryte ciemnymi, krótkimi, gęstymi włoskami, a golenie dodatkowo z czarnymi, długimi, masywnymi kolcami. Ostatni człon stopy wyraźnie przyciemniony. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie. W Polsce bardzo pospolity, wykazywany z wielu stanowisk w całym kraju. Bionomicznie związany z roślinami z rodziny Asteraceae, najczęściej z rodzajem Tanacetum. Prawdopodobnie charakterystyczny dla ciepłych zbiorowisk ruderalnych, dorosłe osobniki pojawiają się w lipcu i sierpniu, a nawet we wrześniu. Gatunek ma prawdopodobnie jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 4,6-5,2 mm, długość ciała samic 4,0-4,5 mm.

Na podstawie:
Gorczyca J. 2004. Klucze do oznaczania owadów Polski, nr. 168, Część XVIII, Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Tasznikowate - Miridae. Podrodzina: Phylinae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.