Phylus melanocephalus:
Ciało jasne, jednolicie żółtawe lub pomarańczowe, jedynie u ¶wieżo przeobrażonych osobników blade i jasne. Głowa zawsze kontrastowo czarna, czułki jasne, jedynie podstawa pierwszego członu ciemna. Ciemię 1,25 razy u samca, 2,0 razy u samicy tak szerokie jak ¶rednica oka. Przedplecze i tarczka tak samo ubarwione jak półpokrywy, klinik wydłużony, membrana, przy złożonych skrzydłach, jasno- lub ciemnoszara z jasn± plam± w pobliżu klinika. Użyłkowanie zwykle wyraźnie zaznaczone żółte lub pomarańczowe. Odnóża jasne, z reguły żółte, kolce na goleniach krótkie, jasne i delikatne. Gatunek znany prawie z całej Europy. W Polsce bardzo pospolity i wykazywany z wielu stanowisk w całym kraju. Spotykany na różnych gatunkach rodzimych dębów, osobniki dorosłe pojawiaj± się od połowy maja do końca czerwca. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długo¶ć ciała samców 4,5-5,5 mm, długo¶ć ciała samicy 5,0-6,0 mm.
Na podstawie:
Gorczyca J. 2004. Tasznikowate - Miridae. Podrodzina Phylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18 (6b): 83 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.
