Carpocoris melanocerus:
Długość ciała 11,6-14,1 mm. Bardzo podobny do dwóch następnych gatunków. Górna strona od żółtobrązowej i szarobrązowej do brązowej, z licznymi prawie równomiernie rozmieszczonymi czarnymi punktami. Boczne krawędzie głowy z wyraźnymi smugami czarnych punktów. Przednia krawędź przedplecza bardzo głęboko wcięta, jego boczne rogi mniej lub bardziej zaokrąglone i nie uniesione do góry, ich przednia krawędź z wyraźną wydłużoną plamą czarnych punktów, przechodzących do przodu w czarną smugę; krawędzie za szczytem bocznych rogów bez czarnej podłużnej plamy. Tarczka krótsza od przykrywki (corium), z wyraźnym trójkątnym obniżeniem u nasady oraz dwoma podniesionymi wałkami ograniczającymi go z tyłu, wierzchołek tarczki płaski. Błonka półpokryw brązowawa, wyraźnie wystająca za koniec odwłoka. Listewka brzeżna odwłoka jasna, z licznymi czarnymi punktami, tworzącymi duże ciemne plamy w przedniej i tylnej części każdego segmentu, czasami czarne punkty rozmieszczone prawie równomiernie na całej powierzchni. Odnóża jasne z drobnymi czarnymi punktami. Paramera z jednym zębem na dolnej krawędzi hypofizy. Gatunek występujący w regionach górskich środkowej i południowej Europy, związany pokarmowo z chabrami Centaurea i dziewanną Verbascum. W Polsce stwierdzony tylko raz na górze Rachów w Tęgoborzu (Beskid Zachodni). Zimują owady dorosłe.

Rysunki za Lis J. 2000:

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.