Graphosoma italicum:
Ciało 8,0-12,0 mm długości, w podłużne czarne i czerwone pasy, gęsto punktowane drobnymi punktami. Głowa z dwoma, przedplecze z sześcioma, a tarczka z czterema czarnymi pasami; listewka brzeżna odwłoka również w czarno-czerwone pasy. Czułki zazwyczaj całe czarne, czasami mniej lub bardziej czerwonawe; ich drugi człon wyraźnie dłuższy od trzeciego. Dolna strona ciała jasnoczerwona, z licznymi czarnymi plamami. Odnóża czerwono-czarne, często z przewagą koloru czarnego. W naszym kraju dosyć pospolity (nie spotykany tylko wysoko w górach), reprezentowany przez podgatunek G. lineatum italicum (podgatunek nominatywny występuje w basenie Morza Śródziemnego). Żyje na dużych baldaszkowatych (Apiaceae) rosnących w ciepłych, zazwyczaj silnie nasłonecznionych biotopach, zarówno o charakterze typowo łąkowym, jak i ruderalnym. Do najczęstszych roślin żywicielskich należy marchew zwyczajna (Daucus carota L.), pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa), dzięgiel leśny (Angelica silvestris), barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium). gorysz pagórkowy (Peucedanum oreoselinum) i trybula leśna (Anthriscus silvestris). Zimują owady dorosłe pod opadłymi liśćmi i w detrytusie roślinnym, nowe pokolenie pojawia się w naszym kraju już w lipcu.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.