Holcostethus sphacelatus:
Długość ciała 8,0-10,0 mm. Głowa przed oczami w zarysie prostokątna; nadustek wolny, nieznacznie krótszy od policzków i nie przykryty ich końcami; trzeci, czwarty i piąty człon czułków dwubarwny, każdy z wyraźną szeroką czarną obrączką; drugi człon również mniej lub bardziej ściemniony. Boczne krawędzie przedplecza w 2/3 swej przedniej części zgrubiałe, jasne (żółte lub białożółte) i niepunktowane. Tarczka u nasady wąsko niepunktowana, jej wierzchołek również niepunktowanay, w postaci zaokrąglonej jasnej plamy. Przykrywka (corium) dłuższa od tarczki, błonka półpokryw brązowa, zazwyczaj sięga końca odwłoka. Odnóża gęsto punktowane drobnymi punktami i silnie owłosione. Odwłok od spodu żółty lub żółtobrązowym z czarnymi punktami tworzącymi podłużne ciemniejsze pasma. Listewka brzeżna odwłoka żółtobrązowa lub białożółta, z czarnymi plamami przy bocznych krawędziach przedniej i tylnej części każdego segmentu. Gatunek zachodniopalearktyczny, ciepłolubny. W Polsce znacznie rzadszy od następnego, znany z około dwudziestu stanowisk rozmieszczonych głównie na południu kraju, gdzie odławiany był głównie w zbiorowiskach roślinności kserotermiczncj. Zimują owady dorosłe; imago nowego pokolenia pojawiają się od połowy lipca, a można je spotkać jeszcze nawet na początku października.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.