Neottiglossa leporina:
Długość ciała 5,0-6,5 mm. Ubarwienie zazwycząj żółtobrązowe, wyraźnie jaśniejsze niż u poprzedniego gatunku. Głowa gęsto punktowana, ale jej podstawowa barwa taka, jak reszty ciała; przód głowy zwężony mocniej niż u poprzedniego gatunku; nadustek zakryty przez szczyty policzków; czułki żółtobrązowe lub jasnobrązowe, czasami ich dwa ostatnie człony nieco ciemniejsze, bardzo rzadko czarnobrązowe. Środek tylnej części głowy, przedplecza i tarczki z jaśniejszym, niepunktowanym, często niezbyt dobrze widocznym żebrem; boczne krawędzie przedplecza i przednioboczne rogi tarczki również niepunktowanc i nieco jaśniejsze od reszty ciała. Tarczka znacznie dłuższa niż przykrywka, w swej tylnej połowie mniej więcej tej szerokości, co część nasadowa, jej wierzchołek zazwyczaj z małą czarną plamą. Część zewnętrzna przykrywki (exocorium) punktowana bezbarwnymi punktami; błonka półpokryw bezbarwna, u samic nic sięga, a u samców dochodzi do końca odwłoka. Kanał wyprowadzający przy otworach gruczołów zapachowych na pleurytach zatułowia bardzo długi i wąski, sięgający bocznej krawędzi ewaporatorium. Listewka brzeżna odwłoka cała jasna, czasami z mniej lub bardziej widocznymi czarnymi punktami w tylnych kątach każdego segmentu; brzuszna strona odwłoka jasna z czarnymi punktami, tworzącymi mniej lub bardziej wyraźne podłużne ciemne pasy. Gatunek ciepłolubny, mający centrum swego występowania w basenie Morza Śródziemnego i na obszarze centralnej Azji. Pokarmowo związany z trawami (Poaceae), rosnącymi w zbiorowiskach o charakterze muraw stepowych. Zimują owady dorosłe; imago nowego pokolenia pojawiają się w Europie Środkowej w połowie lipca, ale larwy ostatniego stadium można spotkać czasami jeszcze na początku września

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.