Palomena prasina:
Długość ciała 12-14,5 mm. Policzki dłuższe od nadustka, czasami stykają się przed nim końcami; pierwszy, drugi i trzeci człon czułków zielone, czwarty i piąty ciemnoczerwone lub czarne, czasami również część szczytowa trzeciego członu wyraźnie ściemniona. Drugi człon czułków mniej więcej tej długości co trzeci. Boczne rogi przedplecza bardziej ostro zakończone niż u następnego gatunku, jego boczne krawędzie w swej części przed kątami bocznymi proste lub lekko wklęsłe; kalusy niepunktowane i wyraźnie jaśniejsze od reszty powierzchni przedplecza. Tarczka krótsza od przykrywki (corium), tylna krawędź, jej wierzchołka czasami jaśniejsza (żółta lub żółtozielona); błonka półpokryw brązowa łub ciemnobrązowa, wyraźnie wystająca poza koniec odwłoka. Brzuszna strona ciała jasnozielona lub żółtozielona, punkty bezbarwne, jedynie przetchlinki na odwłoku i koniec kanału wyprowadzającego na zatułowiu wyraźnie ciemniejsze. Jesienią w ubarwieniu pojawia się dodatkowo kolor czerwony, zarówno na brzusznej, jak i grzbietowej stronie ciała, który zanika po przezimowaniu. Kapsuła genitalna samca z niewielkim wcięciem na tylnej krawędzi). Gatunek palearktyczny, pospolity w całej Polsce, głównie na krzewach i drzewach liściastych, ale spotykany także w zbiorowiskach łąkowych i ruderalnych, oraz w agrocenozach. Zimują osobniki dorosłe; imago nowego pokolenia pojawiają się zazwyczaj w połowie sierpnia, ale jeszcze we wrześniu, a czasami nawet na początku października można spotkać larwy ostatniego stadium.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.