Piezodorus lituratus:
Długość ciała 10,0-12,5 mm. Ubarwienie od żółtozielonego (wiosna, lato) do czerwonawozielonego (koniec lata, jesień), często latem spotykane są również osobniki zielone z czerwonawą tylną częścią przedplecza i czerwono zielonymi przykrywkami; czerwone zabarwienie zanika po przezimowaniu. Górna strona ciała gęsto punktowana czarnymi punktami, brzuszna z punktami bezbarwnymi, tylko przetchlinki czarne. Nadustek tej długości co policzki, lub tylko nieznacznie od nich dłuższy; czułki zazwyczaj czerwone, czasami zielone, ale z czerwonawym odcieniem. Błonka półpokryw bezbarwna. Odnóża od żółtozielonych do zielonych, z czerwonawym odcieniem. Gatunek zachodniopalearktyczny; znany prawie z całej Polski, od wybrzeża Bałtyku po Tatry, nie stwierdzony do tej pory w Sudetach i Bieszczadach. Pokarmowo związany przede wszystkim z roślinami z rodziny Fabaceae; w naszym kraju bardzo często spotykany na żarnowcu miotlastym Sarothamnus scoparius, na janowcu barwierskim Genista tinctoria, oraz różnych gatunkach szczodrzeńca Cytisus, lucerny Medicago i traganka Astragaius. Zimują owady dorosłe; po przezimowaniu pierwsze osobniki wychodzą z kryjówek czasami już pod koniec kwietnia, najczęściej jednak w maju. Dorosłe nowego pokolenia można spotkać już niekiedy od początku lipca, aż do pierwszych tygodni listopada.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.