Rhacognathus punctatus:
Długość ciała 7,0-10,0 mm. Podstawowe ubarwienie żółte, żółtobrązowa lub żółtoczerwone. Strona grzbietowa bardzo gęsto punktowana czarnymi, zazwyczaj zlewającymi się punktami, co często sprawia wrażenie jakby owady były całkowicie czarne; części najgęściej punktowane, a przez to najczarniejsze (głowa, przednia część przedplecza, nasadowa część tarczki, listewka brzeżna odwłoka) zazwyczaj z lekkim metalicznym zielonkawym połyskiem. Strona brzuszna głowy i tułowia jasna z czarnymi punktami; sternity odwłoka jasne z czarnymi plamami, często całe lub prawie całe czarne. Nadustek wolny, nieco krótszy niż policzki; czułki jednolicie ciemne, czasami części nasadowe i szczytowe członów nieco jaśniejsze. Boczne rogi przedplecza nieznacznie wystające poza nasadę półpokryw, nie podniesione do góry. Przykrywka (corium) dłuższa od tarczki; błonka półpokryw brązowa. Uda jasne, od góry z dużymi czarnymi plamami, od spodu z licznymi czarnymi punktami; golenie czarne z jasną częścią środkową, stopy czarne. Listewka brzeżna odwłoka czarna, gęsto punktowana, z mniej lub bardziej wyraźną jaśniejszą plamą na każdym segmencie. Gatunek eurosyberyjski, znany z całej Polski, ale odławiany niezbyt często. Typowy drapieżnik, żyjący na drzewach i krzewach liściastych w miejscach zacienionych i wilgotnych (gdzie atakuje larwy Coleoptera, głównie Chrysomelidae i Curculionidae); najczęściej spotykany na wierzbach Salix rosnących w dolinach rzek lub nad brzegami zbiorników wodnych. Zimują owady dorosłe; osobniki nowego pokolenia pojawiają się w lipcu, a dorosłe można spotkać jeszcze nawet w październiku.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.