Rubiconia intermedia:
Długość ciała 6,0-7,5 mm. Prawie cała głowa (oprócz jaśniejszego środkowego żebra) oraz przednia część przedplecza wyraźnie ciemniejsze od reszty ciała, czasami nawel czarne. Głowa silnie pochylona do przodu; nadustek wyraźnie krótszy od policzków, te ostatnie zazwyczaj nie połączone ze sobą, tworzą wąską szczelinę; czułki brązowe, czwarty i piąty oraz część szczytowa trzeciego segmentu czarne. Boczne krawędzie przedplecza prawie całe niepunktowane i zazwyczaj znacznie jaśniejsze od reszty powierzchni (żółte lub żółtobrązowe). Tarczka szeroka, krawędź jej wierzchołka prawie niepunktowana i zazwyczaj jaśniejsza od reszty tarczki. Przykrywka (corium) dłuższa od tarczki, błonka półpokryw ciemnobrązowa. Listewka brzeżna odwłoka czarna z jaśniejszymi podłużnymi plamami przy krawędziach segmentów. Odnóża i dolna strona odwłoka żółtobrązowa lub czcrwonobrązowa, z licznymi ciemnymi punktami i plamami. Gatunek eurosyberyjski, znany prawie z całej Polski, nie stwierdzony do tej pory na Pobrzeżu Bałtyku i w Tatrach. Występuje na roślinach z rodzin Lamiaceae, Ericaceae, Fabaceae, Scrophulariaceae i Asteraceae preferuje tereny otwarte, bardzo często spotykany na polanach i łąkach śródleśnych. Zimują owady dorosłe, które już na początku maja wychodzą z kryjówek zimowych; imago nowego pokolenia pojawiają się na początku sierpnia, chociaż larwy ostatniego stadium można spotkać jeszcze i w pierwszych dniach września.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.