Sciocoris cursitans:
Długość ciała 4,0-6,0 mm. Ubarwienie od białożółtego do brązowego, z licznymi ciemnobrązowymi i czarnymi punktami (rys. 28); boczne części przedplecza zazwyczaj wyraźnie jaśniejsze od części środkowej, również występujące tam punkty prawie bezbarwne. Głowa (rys. 21) w zarysie bardziej trójkątna niż u S. umbrinus; oczy tej wielkości, jak u poprzedniego gatunku, bez trzonków, częściowo zagłębione w głowie; czułki jasnobrązowe lub brązowe, szczyt trzeciego członu oraz człony czwarty i piąty brązowe lub czarne; drugi człon około 1,3-1,5 razy dłuższy od trzeciego. Boczne krawędzie przedplecza nieznacznie zaokrąglone, wyraźnie schodzące się ku pizodowi. Tarczka tej długości co przykrywka (corium), czasami nieco od niej dłuższa lub krótsza; długość tarczki nieznacznie większa niż jej szerokość. Błonka półpokryw od prawie bezbarwnej lub mlecznobiałej do brązowej, zawsze z wyraźnie ciemniejszymi żyłkami, u samic krótsza niż odwłok, u samców sięga jego końca. Listewka brzeżna odwłoka w przedniej i tylnej części każdego segmentu z ciemnymi punktami, tworzącymi poprzeczne ciemne plamy. Strona brzuszna odwłoka jasna, z dużą ciemniejszą i wyraźnie zaokrągloną plamą (rys. 24), o kształcie okręgu, mniej lub bardziej zaciemnionego w środku. Odnóża jasnobrązowe lub brązowe, ich punktowanie mniej lub bardziej widoczne. Gatunek palearktyczny, żyjący pod różnymi roślinami na terenach suchych i piaszczystych. Najczęściej odławiany gatunek rodzaju, występujący na terenie całej Polski.

Rysunki za Lis J. 2000:

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.