Sciocoris homalonotus:
Długość ciała 6,5-9,0 mm. Morfologicznie bardzo podobny do poprzedniego gatunku i tak samo ubarwiony. Różni się jednak większymi rozmiarami ciała oraz silnym spłaszczeniem jego górnej powierzchni. Przedplecze jest u tego gatunku prawie zupełnie płaskie, szczególnie w jego przedniej połowie i w rozszerzonych częściach bocznych, a długość tarczki jest taka, jak jej szerokość. Dodatkowo różni się od S. microphthalmus wyraźnie prostym lub prawie prostym zewnętrznym szczytowym kątem przykrywki (corium), oraz całkowicie odmienną budową kapsuły genitalnej samców (rys. 26, 27). Gatunek śródziemnomorski, żyjący głównie w detrytusie roślinnym w rzadkich i świetlistych lasach, na ich obrzeżach, w parkach, jarach czy na zalesionych terasach rzecznych. W Polsce znany tylko z dwóch stanowisk na Dolnym Śląsku (Zimna Woda, Złotoryja) sprzed prawie 70-ciu laty. Ze względu na fakt, że małe osobniki tego gatunku łatwo pomylić z dużymi okazami S. microphthalmus, a jedyną całkowicie pewną cechą diagnostyczną przy ich rozróżnianiu jest budowa kapsuły genitalnej samców, jego obecność na terenie naszego kraju wymaga potwierdzenia.

Rysunki 18-27 za Lis J. 2000. Niżej porównanie głów i kapsuł genitalnych S. homalonotus (z lewej) i S. microphthalmus (z prawej).

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.