Sciocoris macrocephalus:
Długość ciała 5,0-7,0 mm. Ubarwienie od piaskowego do żółtobiązowego, z licznymi brązowymi i czarnymi punktami. Głowa (rys. 18) wydłużona, jej krawędzie na wysokości nadustka wyraźnie wcięte; oczy bardzo małe, na długich trzonkach, wystające poza boczne krawędzie głowy; pierwszy, drugi i nasadowa część trzeciego członu czułków jasna, szczytowa część trzeciego członu oraz czwarty i piąty w całości ciemnobrązowe lub czarne, czasami również nasada czwartego członu nieco jaśniejsza. Tarczka długa, u samców tej długości co przykrywka (corium), u samic wyraźnie dłuższa. Półpokrywy zwężające się ku tyłowi; listewka brzeżna i boczne części segmentów odwłoka nie zakryte przez błonkę półpokryw. Punktowanie brzusznej strony odwłoka rzadkie i słabo widoczne, czasami układające się w ciemniejsze podłużne smugi po bokach (rys. 22); ciemna plama w środkowej części przednich segmentów odwłoka dobrze widoczna, czasami na trzecim (czwartym widocznym) segmencie rozdwojona (rys. 22). Odnóża nieco jaśniejsze od reszty ciała. Gatunek śródziemnomorski, występujący przede wszystkim w suchych, silnie nasłonecznionych miejscach, najczęściej u nasady świerzbnicy polnej Knautia arvensis. Zimują osobniki dorosłe.

Rysunki za Lis J. 2000:

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.