Sciocoris microphthalmus:
Długość ciała 4.3-7,0 mm. Ubarwienie od białożółtego do jasnobrązowego, z licznymi brązowymi i czarnymi punktami. Głowa (rys. 19) nieco wydłużona, zazwyczaj trapezokształtnie zakończona, chociaż czasami jej końce szeroko zaokrąglone; oczy bardzo małe, na krótkich trzonkach, tylko częściowo wystające poza krawędzie boczne głowy; czułki jasne, szczyt trzeciego oraz cały czwarty i piąty ciemnobrązowe lub czarne. Przedplecze na całej powierzchni równomiernie lub prawie równomiernie lekko wypukłe, czasami przednia część bardziej płaska od tylnej; boczne krawędzie przedplecza proste lub nieznacznie wygięte, zazwyczaj schodzące się do przodu. Tarczka nieznacznie dłuższa od przykrywki (corium), jej długość większa niż szerokość. Błonka półpokryw u samic krótsza niż odwłok, u samców sięga jego końca. Listewka brzeżna odwłoka jasna, cała z gęstym głębokim punktowaniem, oraz z ciemnymi plamami w przedniej i tylnej części każdego segmentu. Strona brzuszna odwłoka cała gęsto punktowana ciemnymi, prawie równomiernie rozmieszczonymi punktami. Odnóża żółtobrązowe lub brązowe z ciemnym punktowaniem. Gatunek eurosyberyjski, występujący głównie na terenach piaszczystych u nasady takich roślin, jak żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare), macierzanka (Thymus), dziewanna drobnokwiatowa (Verbascum thapsus), czy drakiew wonna (Scabiosa canescens).

Rysunki 18-27 za Lis J. 2000. Niżej porównanie głów i kapsuł genitalnych S. homalonotus (z lewej) i S. microphthalmus (z prawej).

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.