Stagonomus bipunctatus:
Długość ciała 5,0-6,0 mm. Ubarwienie górnej strony ciała od szarożółtego do czerwonobrązowego, z licznymi czarnymi punktami; głowa, przednia część przedplecza, wierzchołek tarczki oraz niepunktowane wypukłości w kątach jej nasadowej części jaśniejsze. Brzuszna strona ciała żółta, punktowana licznymi czarnymi punktami. Czułki całe jasne, żółte lub żółtobrązowe. czasami dwa ostatnie człony lekko ściemnione lub nawet czerwonawe, ale nigdy czarne. Tarczka wyraźnie krótsza od przykrywki (corium), niepunktowane wypukłości jej nasadowej części mniejsze niż u poprzedniego gatunku, oraz tylko nieznacznie wyniesione do góry; ciemna plama na wierzchołku tarczki duża, większa niż u następnego gatunku, otoczona wąskim niepunktowanym jasnym pasem przy krawędzi. Błonka półpokryw przeźroczysta, bezbarwna, sięgająca końca odwłoka lub lekko poza niego wystająca. Listewka brzeżna odwłoka jasna, z czarnymi plamami w kątach segmentów, punktowanie powierzchni między plamami ciemne. Końcowa część odwłoka u samic nie wydłużona, zaokrąglona (rys. 38); tylna krawędź kapsuły genitalnej samca szeroko półokrągło wycięta. Odnóża jasne, uda z ciemnymi plamami i punktami, golenie z drobnymi ciemnymi punkcikami. Gatunek zachodniopalearktyczny, ciepłolubny. Pokarmowo związany z roślinami z rodzin Lamiaceae i Scrophulariaceae; odławiany głównie na dąbrówce Ajuga, ożance Teucrium, przetaczniku Veronica, dziewannie Verbascum i trędowniku Scrophularia. Zimuje imago, dorosłe nowego pokolenia pojawiają się w sierpniu.

Rysunki za Lis J. 2000:

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.