Stagonomus venustissimus:
Długość ciała 5,0-6,0 mm. Ubarwienie szarobrązowe lub żółtobrązowe, zazwyczaj z lekkim zielonawym odcieniem, punktowanie górnej strony ciała gęste, brązowoczarne lub czarne. Głowa cała lub prawie cała czarna, z fioletowym lub zielonawym metalicznym połyskiem; nadustek zazwyczaj tej długości co policzki, lub nieco od niego krótszy. Pierwsze trzy człony czułków jasne, czwarty i piąty czarne, często wąsko jasne u nasady. Boczne krawędzie przedniej połowy przedplecza prawie proste, jego boczne rogi zaokrąglone i prawie nie wystające poza nasadę półpokryw; przednia krawędź przedplecza z kanciastym głębokim wcięciem. Przednia część przedplecza z wyraźnymi dużymi czarnymi plamami, często o metalicznym połysku; tylna część przedplecza często wyraźnie ciemniejsza od przedniej. Tarczka krótsza od przykrywki (corium), jej nasada z dużą czarną, półokrągłą, metalicznie błyszczącą plamą, wierzchołek tarczki bez czarnej plamy; błonka półpokryw bezbarwna lub lekko brązowa, wystająca za koniec odwłoka. Listewka brzeżna odwłoka z naprzemiennymi czarnymi i jasnymi plamami. Odwłok od spodu jednolicie lub prawie jednolicie czarny lub czarnofioletowy, z wyjątkiem wąskich jasnych plam przy bocznych krawędziach każdego segmentu. Odnóża jasne, uda z ciemniejszymi punktami i wyraźnymi plamami; golenie z drobnymi punktami. Gatunek eurosyberyjski, w Polsce znacznie rzadszy od następnego, występujący głównie w południowej części kraju. Spotkać go można przede wszystkim w dobrze nasłonecznionych murawach kserotermicznych i piaskowych, oraz na ciepłych polanach śródleśnych, gdzie żyje na roślinach z rodziny Lamiaceae. Zimują osobniki dorosłe; imago nowego pokolenia można spotkać od połowy sierpnia aż do początku października.

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.