Staria lunata:
Długość ciała 7,0-8,5 mm. Ubarwienie szarobrązowe lub żółtobrązowe, górna strona ciała z gęstym czarnym punktowaniem, dolna jaśniejsza i rzadziej punktowana. Ciało pokryte rzadkim i krótkim owłosieniem, jedynie włoski na głowie oraz w przedniej i bocznych częściach przedplecza dłuższe, gęściej rozmieszczone i lepiej widoczne. Tarczka prawie tak długa, jak przykrywka, u swej nasady z dwoma niepunktowanymi i jaśniejszymi wzniesieniami w bocznych kątach, szczyt tarczki również niepunktowany i często wyraźnie jaśniejszy od reszty jej powierzchni. Czułki jasne, żółtobrązowe; czwarty i piąty człon, a czasami również szczyt trzeciego czerwonobrązowe; drugi i trzeci człon czułków mniej więcej podobnej długości. Listewka brzeżna odwłoka dwubarwna, z czarnymi i żółtymi plamami na segmentach. Błonka półpokryw lekko brązowa, czasami prawie przeźroczysta, sięga lub prawie sięga końca odwłoka. Odnóża jasne z czarnymi punktami i plamami; człony stóp nieco ciemniejsze. Gatunek śródziemnomorski, związany ze zbiorowiskami typu kserotermicznego. Zimują owady dorosłe.

Rysunek za Lis J. 2000:

Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.