Heteroptera

START (HOME) WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST) IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY) ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION) PROGRAMY (TOOLS) PIŚMIENNICTWO (LITERATURE) METODYKA (METHODS) LINKI (LINKS) O PROJEKCIE (ABOUT)

Saldidae >> Halosalda lateralis (Fallén, 1807)

Oznaczanie opiera się w znacznej mierze na cechach ubarwienia, które, jeśli idzie o półpokrywy, odznacza się dużą zmiennością. Nieodzowne są w kluczu serie eunomiczne, czyli sekwencje deseni od najjaśniejszych do najciemniejszych, wskazujące na charakterystyczne dla poszczególnych gatunków typy i kierunki odchyleń. Żadna seria wszakże nie ujmuje wszystkich trafiających się wariantów ubarwienia. Opatrzenie się, a zwłaszcza dysponowanie większą liczbą osobników, czyni oznaczanie łatwiejszym.

Halosalda lateralis:
Długość samców 3,4 (3,1-3,6) mm, samic 3,9 (3,6-4,1) mm, samce 2,2, samice 1,9 raza dłuższe od swej szerokości. Synthlipsis samców 28,3%, samic 32% szerokości głowy. Przedplecze u samców 1,3 raza, u samic 1,35 raza szersze od głowy, jasno obrzeżone w różnym stopniu, czasem ciemna pigmentacja ogranicza się do środkowej - oddzielonej bruzdą, nabrzmiałej części. Półpokrywy błyszczące (rys. 35-38). Halobiont. Zasięg obejmuje prawie całą Europę, prawdopodobnie z wyjątkiem zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Dorosłe łowione były w lipcu, sierpniu i wrześniu. Prawdopodobnie jedno pokolenie w roku.

Szereg eunomiczny (za Wróblewski 1968):

Na podstawie:
Wróblewski A. 1968. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Leptopodidae, Nabrzeżkowate - Saldidae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(3): 35 ss.