Salda muelleri:
Półpokrywy z gęstym punktowaniem, dość szorstkie i słabo błyszczące. Gatunek prawie zawsze reprezentowany przez formę semibrachyptera, okazy długoskrzydłe trafiają się wyjątkowo. Krótkoskrzydłe samce 5,2 (4,9-5,6) mm, samice 6 (5,5-6,7) mm długości; samce 2,13, samice 1,95 raza dłuższe od swej szerokości. Synthlipsis równa u samców 26%, u samic 30% szerokości głowy. Przedplecze krótkoskrzydłych samców 1,2, samic 1,3 raza szersze od głowy, jego boki lekko wypukłe. Półpokrywy z reguły czarne, czasem z metalicznym, niebieskim lub fioletowym połyskiem. Niekiedy w końcowej części mesocorium blade smugi. Nogi samców jasne, samic ciemnobrunatne. Trichobothriów 5 par, drugi człon czułków cały ciemny. Gatunek palearktyczny, częstszy na północy, w Polsce dość rzadki. Prawopodobnie bardziej pospolity niż wskazuje na to jego rozmeiszczenie, ale trudny do znalezienia. Żyje na mokrych łąkach, bagniskach, wśród roślin, czasem wychodzi na plaże rzek czy jezior. Dorosłe występują w lipcu i sierpniu, jedno pokolenie w roku.

Na podstawie:
Wróblewski A. 1968. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Leptopodidae, Nabrzeżkowate - Saldidae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(3): 35 ss.