START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)

Saldidae   >>   Saldula pallipes



Oznaczanie opiera się w znacznej mierze na cechach ubarwienia, które, jeśli idzie o półpokrywy, odznacza się dużą zmiennością. Nieodzowne są w kluczu serie eunomiczne, czyli sekwencje deseni od najjaśniejszych do najciemniejszych, wskazujące na charakterystyczne dla poszczególnych gatunków typy i kierunki odchyleń. Żadna seria wszakże nie ujmuje wszystkich trafiających się wariantów ubarwienia. Opatrzenie się, a zwłaszcza dysponowanie większą liczbą osobników, czyni oznaczanie łatwiejszym.

Saldula pallipes:
Przedplecze szorstkie, słabo błyszczące, przeważnie pokryte krótkim, przylegającym owłosieniem, co nadaje barwie czarnej odcień szary; boki przedplecza nigdy nie wklęsłe, kołnierz krótki, zwykle niewyraźny; bruzda poprzeczna przedplecza płytka, szczególnie po bokach; całe przedplecze, również brzegi, czarne; łukowate, wypukłe boki szerokiego, trapezowatego przedplecza zaginają się przy głowie, tworząc "barki"; przyoczka wyraźnie rozsunięte; głowa mniejsza, jej szerokość wynosi u samców mniej niż 63% (zwykle około 57%), u samic mniej niż 55% (zwykle około 52%) szerokości ciała; drugi człon czułków tylko z krótkim uwłosieniem; ciało krępe, o zarysie jajowatym, półpokrywy zwykle mniej lub więcej skrócone; owłosienie półpokryw złożone ze srebrzystych lub złotawych, krótszych i czarnych, nastroszonych, długich włosów; półpokrywy z bogatszym, bardzo zmiennym deseniem; nawet ciemne osobniki zachowują na brzeżnym pasie w nasadowej połowie exocorium jasne; błonka półpokryw z czterema komórkami; zewnętrzny pas exocorium, do żyłki subkostalnej cały jasny z wyjątkiem części nasadowej; wzdłuż żyłki subkostalnej zawsze dwie czarne plamki: mniejsza proksymalna w 1/3 exocorium i większa w 2/3 exocorium (u osobników bardzo ciemnych połączone); czarna plama w 2/3 exocorium (rys. 109-119, za Wróblewski 1968) zwykle dochodzi do samego brzegu zewnętrznego (z wyjątkiem osobników bardzo jasnych); ciemna linia podłużna na przedniej stronie przednich goleni łączy się z ciemną plamą nasady goleni w jedną całość; wzgórek czuciowy na paramerach samców z długimi (40-50 mikronów) włoskami (rys. 107, za Wróblewski 1968); występuje prawie wyłącznie w formie długoskrzydłej, samce 2,22 raza, samice 2,18 raza dłuższe od swej szerokości; samce długości 3,8 (3,3-4,2) mm, samice 4,2 (3,5-4,8) mm;

Szereg eunomiczny i paramera samca (za Wróblewski 1968):





Na podstawie:
"Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Zeszyt 3. Leptopodidae, Nabrzeżkowate - Saldidae". A. Wróblewski. Warszawa 1968.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2020.