Dictyla echii:
Długość ciała 3,1-3,8 mm. Głowa czarna, wyrostków brak. Czułki o członach I-II czarnych, szczyt członu II jaśniejszy; człon III brązowożółty; człon IV czarny, u nasady jaśniejszy; człony III-IV pokryte jasnymi włoskami. Dysk przedplecza czarny, punktowany; półpokrywy i pozostałe elementy przedplecza żółtoszare z nieregularnymi, brązowymi plamami. Kołnierz przedplecza o przedniej krawędzi prostej, bardzo nieznacznie wybrzuszony; paranoia dość wąskie, złożone z 4-5 rzędów oczek; żeberka niskie; boczne żeberka krótkie, ich długość stanowi najwyżej 1/3 długości przedplecza. Półpokrywy o bocznych brzegach łagodnie zaokrąglonych; pole kostalne w części środkowej utworzone przez 1, a w części nasadowej i tylnej przez 2 rzędy nieregularnych oczek; pole subkostalne utworzone przez 3 rzędy oczek; pole dyskoidalne utworzone w środkowej części przez 5-7 rzędów oczek; pole suturalne utworzone przez 7-10 rzędów oczek w najszerszej części. Odwłok czarny; uda czarne, w szczytowych partiach hrązowożółte; golenie brązowożółte, pokryte krótkimi, sztywnymi włoskami; stopy brązowe. Wyłącznic formy długoskrzydłe. Występuje na roślinach z rodziny Boraginaceae (Echium L., Anchusa L., Cynoglossum L.). Jeden z najpospolitszych gatunków Tingidae w naszym kraju.

Na podstawie:
Lis B. 1999. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Zeszyt 8. Prześwietlikowate - Tingidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 158 serii kluczy, 66 ss.