Dictyla rotundata:
Długość ciała 2,5-3,8 mm. Głowa czarna; na głowie bardzo małe, żółte wyrostki frontalne i wyrostek dorsomedialny. Czułki brązowożółte, szczyt członu IV nieco ciemniejszy, IV człon z jasnymi, odstającymi włoskami. Dysk przedplecza czarny, błyszczący, punktowany, z biegnącym przez środek żółtym żeberkiem; półpokrywy i pozostałe elementy przedplecza brązowożółte z ciemnobrązowymi plamami. Kołnierz niezbyt duży, wypukły, kopulasty; paranota o wewnętrznych krawędziach wpuklonych, silnie wydęte; tylna część przedplecza również wybrzuszona. Półpokrywy o bocznych krawędziach zaokrąglonych; pole kostalne złozone z 2 rzędów oczek; pole subkostalne złożone z 4-5 rzędów oczek; pole dyskoidalne w środkowej części utworzone przez 5 rzędów oczek; pole suturalne w najszerszej części złożone z 5 (formy długoskrzydłe) lub z 3 (formy krótkoskrzydłe) rzędów oczek; na żyłce R+M w środkowej i apikalnej części pola dyskoidalnego wyraźne, kopulaste wypukłości. Odwłok czarny; odnóża brązowożółte, uda czasem rudawe, końce stóp ciemnobrązowe; golenie zaopatrzone w sztywne, krótkie włoski. Występują formy długoskrzydłe lub (znacznie częściej) krótkoskrzydłe. Występuje na roślinach z rodziny Boraginaceae (Cynoglossum, Anchusa, Echium).



Uwagi do rozmieszczenia:
Stanowisko z Wierzonki (Kasprowicz 1963) odnosi się w rzeczywistości do Dictyla humuli (Gierlasiński 2024).

Na podstawie:
Lis B. 1999. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Zeszyt 8. Prześwietlikowate - Tingidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 158 serii kluczy, 66 ss.