Lasiacantha capucina:
Długość ciuła 2,3-3,3 mm. Głowa brązowa, wyrostki żółtawe, dość długie i osiro zakończone; czułki owłosione, brązowożółte, oprócz czwartego członu, który jest ciemnobrązowy. Kołnierz przedplecza wykształcony w postaci kaptura, którego wysokość jest mniejsza od wysokości głowy; paranota nieco podniesione, złożone z 3-4 rzędów oczek; żeberka blaszkowate, utworzone przez jeden rząd oczek, środkowe nieco wyższe niż boczne. Przedplecze generalnie brązowożółte, a dysk przedplecza ciemnobrązowy. Półpokrywy brązowożółte z ciemniejszymi żyłkami; pole kostalne i subkostalne utworzone przez dwa rzędy oczek, pole dyskoidalne w najszerszej części zożone z 4-6 rzędów oczek; pole suturalne u form krótkoskrzydłych złożone zwykle z 3 rzędów oczek, a u form długoskrzydłych złożone z 5-6 rzędów oczek w najszerszej części. Całe ciało silnie owłosione; oprócz włosów wyrastających z kolcowatych wyrostków pokrywających wszystkie krawędzie, występują również długie włosy o zakrzywionych końcach oraz białe, przylegające włoski, szczególnie gęsto pokrywające głowę, dysk przedplecza i sternity tułowiowe i odwłokowe. Odnóża pokryte prostymi, sztywnymi włoskami, brązowożółte, uda i stopy nieco ciemniejsze. Sternity odwłokowe ciemnobrązowe, silnie owłosione. Występują głównie formy o skrzydłach skróconych. Gatunek pospolity w całej Polsce; występuje w ciepłych, nasłonecznionych miejscach, na roślinach z rodzaju Thymus L.

Na podstawie:
Lis B. 1999. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Zeszyt 8. Prześwietlikowate - Tingidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 158 serii kluczy, 66 ss.