Tingis cardui:
Długość ciała 3,1-3,7 mm. Głowa czarna, pokryta jasnymi, wełnistymi włoskami; wyrostki żółte, dość krótkie, wyrostki potyliczne krótkie, sięgają najwyżej do oczu. Czułki pokryte króciutkimi wełnistymi wioskami; człony I i II żółtobrązowe, człon III żółty, a IV prawie czarny. Gatunek ubarwiony podobnie, jak poprzedni, brązowożółty lub szarozółty z nieregularnymi, ciemnobrązowymi lub czarnymi plamami. Przedplecze rzadko wełnisto owłosione; paranota nieco uniesione, o bocznych brzegach zaokrąglonych, utworzone przez 3 rzędy oczek; żeberka niskie, utworzone przez 1 rzad oczek. Półpokrywy o polu kostalnym złożonym z 3 rzędów oczek, polu subkostalnym złożonym z 2 (czasem w części środkowej z 3) rzędów oczek, polu dyskoidalnym złożonym z 7-9 rzędów oczek w części środkowej i polu suturalnym utworzonym w najszerszej części przez około 11 rzędów oczek. Odwłok ciemnobrązowy lub prawie czarny pokryty jasnymi, wełnistymi włoskami. Uda brązowe z żółtymi końcami dystalnymi, owłosione wełnisto, golenie brązowożółte, pokryte krótkimi, prostymi włoskami, stopy brązowożółte z ciemniejszymi partiami szczytowymi. Wyłącznie formy długoskrzydłe. Jeden z najpospolitszych gatunków Tingidae w naszym kraju, występuje na roślinach z rodzaju Cirsium, Carduus, i Onopordon.

Na podstawie:
Lis B. 1999. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Zeszyt 8. Prześwietlikowate - Tingidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 158 serii kluczy, 66 ss.