Tingis geniculata:
Długość ciała 3,4-4,2 mm. Głowa brązowa; wyrostki brązowożółte, bardzo krótkie, bulwkowate. Czułki o członach I-III żółtobrązowych i prawie czarnym członie IV. Przedplecze brązowożółte z nieregularnymi, brązowymi plamami; kalusy brązowe; żeberka bardzo niskie; paranota bardzo wąskie, utworzone przez 1 rząd oczek, pionowo uniesione, o bocznych krawędziach zaopatrzonych w pojedyncze, krótkie, sterczące szczecinki. Półpokrywy ubarwione tak, jak przedplecze; pole kostalne wąskie utworzone przez 1 rząd nieregularnych oczek: pole subkostalne złożone z 3 rzędów oczek w części przedniej i z 2 rzędów oczek w części tylnej (rzadziej całe utworzone przez 2 rzędy oczek), pole dyskoidalne złożone z 7-9 rzędów oczek w części środkowej; pole suturalne utworzone przez 10-14 rzędów oczek w najszerszym miejscu. Odwłok żółtobrązowy z jasnymi, krótkimi włoskami. Uda brązowożółte, z ciemniejszą przepaską w części środkowej i apikalnej, pokryte krótkimi, jasnymi, zakrzywionymi włoskami; golenie brązowożółte z ciemniejszą przepaską w części apikalnej, zaopatrzone we włoski dłuższe i proste; stopy brązowożółte, ich końce i pazurki prawie czarne. Wyłącznie formy długoskrzydłe. Występuje na roślinach z rodziny Lamiaceae, a także na drzewach (np. Abies).

Na podstawie:
Lis B. 1999. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, Zeszyt 8. Prześwietlikowate - Tingidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 158 serii kluczy, 66 ss.